Sri Lanka i Malediwy - moje wrażenia na gorąco

Lubię powroty do domu, klucz znajomo obracający się w zamku, bliskie mi ciepło i zapach od progu, uśmiechy najbliższych, merdające ogony i szczęśliwe oczy co mówią znacznie więcej niż można zmieścić w słowach. Lubię swój ulubiony kubek z gorąca herbatą, smak chleba,  pierwszą kąpiel we własnej wannie i głęboki sen we własnym łóżku. Podróżuje się podobno po to by wracać, by poczuć magię tych właśnie chwil. Czuje zmęczenie jednak  uważnie i powoli smakuję ten czas…

Wróciłam. Jestem trochę tu i wciąż jeszcze tam. 

Setny post i owad zatopiony w bursztynie

“Dobrze opowiedziana historia,
 niczym owad zatopiony w bursztynie,
 zatrzymuje na zawsze miniony czas”* 

...a ja lubię bursztyny i może dlatego właśnie piszę bloga....

#

To jest mój setny post.

Piszę go dla Ciebie i dla siebie….

#

Od kilku dni zastanawiam się jaki powinien być setny post? Zwyczajny jak wszystkie poprzednie, opisujący kolejną kartkę z Pamiętniczka czy może specjalny, jubileuszowy, podsumowujący a może wybiegający w przyszłość, oddany marzeniom i planom. Jaki?

Ponad 30 tysięcy kilometrów w 21 dni

Nasza podróż trwała 21 dni. Odwiedziliśmy 4 kraje: Malezję, Indonezję, Brunei i Singapur. Byliśmy  na wyspie Borneo, Jawa, Bali, Flores, Rinca i Komodo. Pokonaliśmy ponad 30 tysięcy kilometrów. Podróżowaliśmy pociągami, samolotami, autobusami,  metrem, taksówkami, promem, statkiem, małymi łodziami, konno i sporo kilometrów zrobiliśmy pieszo.  I to wszystko w 3 tygodnie! To była intensywna i niezwykle ekscytująca wyprawa.

Film "Pamiętniczek z Podróży - Indonezja"

Na moim kanale YouTube Pamiętniczek z Podróży ukazał się nowy film. Zapraszam do obejrzenia drugiej części Pamiętniczka z Podróży po Azji Południowo-Wschodniej  zobacz film

Tym razem Pamiętniczek zawiera relację z Jawy, Bali i Komodo.

Na bezludnej wyspie strach ma wielkie oczy

Stoję mokra i zmarznięta nad brzegiem morza, patrzę w dal i nie mogę wykrztusić z siebie ani jednego słowa. W mojej głowie kłębią się różne myśli a łączy je jedno pytanie “jak mogliśmy być tak głupi? aż tak głupi?”

Wszyscy pewnie je sobie zadają, bo wszyscy stoimy jak zaczarowani. Milczący i odrętwiali patrzymy z niedowierzaniem jak nasz statek z pogaszonymi światłami powoli odpływa niknąc w ciemnościach nocy….